Okręgi

Hennickendorf leży pomiędzy dużym i małym jeziorem Stienitzsee w północnej części gminy Rüdersdorf. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1367 roku. Dzięki rozwojowi złóż gliny, stara wioska rolnicza stopniowo stała się ośrodkiem produkcji cegieł. Albrecht Thaer stworzył żeglowne połączenie ze Stienitzsee do Szprewy. Stopniowa industrializacja doprowadziła do boomu gospodarczego, który trwał do końca lat trzydziestych XX wieku. Na początku XX wieku powstała cementownia i fabryka wapienia. Wzdłuż Berliner Straße powstały budynki mieszkalne dla robotników i pracowników fabryk, a także sklepy i restauracje. Struktury starszego centrum miasta wokół średniowiecznego kościoła pozostały w dużej mierze nietknięte. Na początku II wojny światowej cegielnia i fabryka wapienia zostały zamknięte, a jedynie cementownia kontynuowała działalność. Po wojnie produkcja cegieł została wznowiona, zanim ostatecznie została wstrzymana w 1970 roku z powodu kurczących się złóż gliny. W latach 1960-1980 wybudowano kompleksowe osiedle mieszkaniowe Albrecht Thaer. Po zjednoczeniu na miejscu dawnego gaju topolowego powstał 13-hektarowy obszar przemysłowy o tej samej nazwie. W ostatnich latach dzielnica zyskała sławę jako wysokiej jakości lokalizacja mieszkaniowa, w szczególności dzięki wyznaczeniu nowych obszarów zabudowy w segmencie domów jednorodzinnych. Punktem orientacyjnym Hennickendorf jest wieża Wachtelturm na Wachtelberg, która została zbudowana w 1938 roku i jest obecnie wieżą widokową.

Dzielnica Herzfelde jest centralnie położona w gminie. Dzisiejsza struktura dzielnicy charakteryzuje się zlokalizowanymi tu obiektami handlowymi i przemysłowymi, a także drogą federalną B1. Herzfelde może również pochwalić się długą historią: pierwsze wzmianki w dokumentach pochodzą z 1279 roku, średniowieczny kościół wiejski został zbudowany w XIII wieku i do dziś charakteryzuje krajobraz miasta. Wraz z odkryciem złóż gliny około 1860 r. rozpoczął się wzrost gospodarczy i transformacja dawnej wsi w społeczność przemysłową. Powstało kilka cegielni, co doprowadziło do powstania kolejnych osad przemysłowych w XX wieku. Cegły transportowano do Berlina nowo powstałą koleją Herzfelder Kleinbahn oraz drogą wodną. Wraz ze zmianami politycznymi zamknięto kilka przedsiębiorstw przemysłowych i wyznaczono osiedla przemysłowe, w których osiedliły się nowe zakłady przemysłowe.

Lichtenow znajduje się na dalekim wschodzie obszaru miejskiego i jest przecięty przez B1 / B5 w centrum miasta. Lichtenow-Dorf leży na północ od głównej drogi. Lichtenow jest najmniejszą z dzielnic Rüdersdorf zarówno pod względem powierzchni, jak i liczby ludności. Pierwsze wzmianki o Lichtenow pojawiły się w dokumentach w latach 1320-1323, a budowę kościoła wiejskiego datuje się na koniec XV wieku. Około 1820 roku rozpoczęto wydobycie gliny w okolicach dzisiejszego Badebruch. Cegielnia Lichtenow (fabryka pieców pierścieniowych) została założona w latach 1910-1912. Produkcję cegieł wstrzymano w 1941 r., wznowiono ją po II wojnie światowej, by w 1956 r. całkowicie zakończyć. Piec pierścieniowy i komin zostały zachowane i obecnie służą jako schronienie dla rzadkich nietoperzy. Na początku lat 90-tych XX wieku Lichtenow liczył około 370 mieszkańców, ale obecnie wieś staje się coraz bardziej atrakcyjna dzięki nowym projektom budowlanym i zagęszczeniu, a liczba mieszkańców stale rośnie. Przez Lichtenow przebiega europejska trasa rowerowa R1.